ரேணுகா

ஒரு காலத்தில் அடிமைகள் மேலாடை போட அனுமதி இல்லை. மாராப்பு மட்டுமல்ல. அவர்கள் ரவிக்கையே போடக்கூடாது. வெறும் ஒரு உள்பாவாடை கட்டிக்கொண்டு மேலே எதுவும் போடாமல் பால் பந்துகளை வெளியே காட்டியபடி தான் கூலி வேலை செய்யவேண்டும். அது போல் பால் உருண்டைகளை வெளியே தொங்கவிட்டபடி வேலை செய்கிறபோது அவர்களுடைய முலைகள் அங்கும் இங்கும் குலுங்கும். மேலும் கீழும் துள்ளி விழும். தலையில் ஒரு குடமும் இடுப்பில் ஒரு குடமும் வைத்துக்கொண்டு வேகாத வெயிலில் நடந்து போகிற போது அவர்களுடைய கொங்கைகள் ஆடுவதை அங்குள்ள சூப்பர்வைசர்கள் ரசிப்பார்கள். திடீரென ஒரு பெண்ணை நிற்க சொல்லி அப்படியே அவர்களுடைய முலையை ஒரு ஐந்து நிமிடம் பிசைந்து சுகம் அனுபவிப்பார்கள். ஐந்து நிமிடம் பிசைகிற போது பெண் தலையில் இருக்கும் குடத்தையும் இடுப்பிலிருக்கும் குடத்தையும் அப்படியே வைத்துக்கொண்டு அவர்கள் பிசைய தன் முலையை காண்பிக்கவேண்டும்.பிசைந்துவிட்டு போ போ சீக்கிரம் போ என்று சூத்தை தட்டி அனுப்பி வைப்பார்கள். அவள் எதுவும் பேசாமல் குடத்தை தூக்கிக்கொண்டு தண்ணி குடத்தையும் பால் குடத்தையும் சேர்த்து போகவேண்டும்.

அவர்களின் பால் பந்துகளின் சைஸுக்கு ஏற்ப அவர்களுக்கு கூலி வழங்கப்படும். சப்பையான சிறிய உருண்டைகளை வைத்திருக்கும் பெண்களை மிக மிக கடினமான வேலை செய்ய சொல்வார்கள். அவர்களுக்கு மிக மிக குறைந்த கூலி தான் கொடுப்பார்கள். அதனால் வயதுக்கு வந்தவுடனே சில சமயம் அதற்கு முன்பும் கூட அம்மாக்கள் அவர்கள் பெத்துப்போட்ட பெண்களுடைய காயை தினமும் எண்ணை விட்டு தடவி உருட்டி விடுவார்கள். இரவு நேரத்தில் பக்கத்தில் கிடத்தி சப்பி உறிஞ்சி விடுவார்கள்.
தான் பெற்ற குட்டிகளுக்கு அம்மாவே இதை செய்துவிடுவது வழக்கம். மேலும் அந்த காலத்தில் ஆண்களுடைய கஞ்சியை குடித்தால் மார்புகள் நன்றாக உருண்டு திரண்டு கிண்ணென்று வளரும் என்ற நம்பிக்கையும் இருந்தது. அதனால் அம்மாக்கள் தங்கள் பெட்டைகளை ஊம்ப அனுப்புவார்கள்.

சில சமயம் அவர்களுடைய சொந்தக்கார ஆண்களையே ஊம்பி கஞ்சி குடிக்கும் வழக்கமும் இருந்திருக்கிறது.

இன்றைய சூழ்நிலையில் நினைத்துப்பாருங்கள். ஒரு லாரி முழுக்க பெண்கள் வேலைக்கு வருகிறார்கள். அவர்கள் சைட்டுக்கு வந்தவுடன் சைட்டுக்கு வெளியே ரோட்டில் நின்று அவர்களுடைய புடவை தாவணி ஜாக்கெட் பிரா எல்லாவற்றையும் கழற்றி ஒரு ஓரமாக போட்டுவிட்டு வெறும் உள்பாவாடை மட்டும் கட்டிக்கொண்டு வேலைக்கு உள்ளே போனால் எப்படியிருக்கும். அம்மாவும் பொண்ணும் அக்காவும் தங்கச்சியும் பப்பாளிகளை வெளியே தொங்கவிட்டபடி குலுங்கி குலுங்கி வேலை செய்வது எவ்வளவு அவமானமாக அவர்களுக்கு இருக்கும்.
பார்க்கும் நமக்கு குஷி தான். கொண்டாட்டம் தான். நமது வீட்டுக்கு வரும் வேலைக்காரி வீட்டு வாசலில் புடவை ஜாக்கெட் பிராவை உருவி போட்டுவிட்டு வெறும் உள்பாவாடை கட்டிக்கொண்டு குனிந்து நம் வீட்டு ஹாலை துடைக்கிற போது நாம் டி.வி. பார்த்தபடி ஆனந்தமாய் அவளை ரசிப்பது சுகம் தானே.


இப்படி அடிமைகளாக மேலாடை அணியாமல் பால் குடங்களை காட்டியபடி வேலை செய்வதை எதிர்த்து அந்த காலத்தில் நிறைய போராட்டங்கள் போராடி அந்த அடிமைகள் மேலாடை அணியும் உரிமையை பெற்றார்கள். அப்போது கூட ஜாக்கெட் மட்டும் தான் ரவிக்கை மட்டும் தான் அணிய அனுமதி உண்டு . மேலே மாராப்பு போடக்கூடாது. அடிமைகளை ரோட்டில் ஈஸியாக அடையாளம் காண்பதற்காக அடிமைகள் மாராப்பு இல்லாமல் வெறும் ரவிக்கை பஒட்டுக்கொண்டு தான் திரிய வேண்டும். பிறகு அதற்கும் போராட்டம் நடத்தி மாராப்பு போடும் உரிமையை பெற்றார்கள்.

ஆனால் இன்று யோசித்துப்பாருங்கள். அந்த காலத்தில் அடிமைகள் மாராப்பு போட போராடினார்கள். இன்று ஐ.டி. யில் வேலை செய்யும் பெண்களும் நவ நாகரீக கல்லூரி மங்கைகளும் துப்பட்டா போடுவதில்லை. பால் குடங்கள் குலுங்காமலிருக்க அவற்றை இழுத்து கட்டுவதற்கு பிரா என்ற ஒன்றை கண்டு பிடித்தார்கள். அந்த பிரா என்ற வஸ்து இன்று தினுசு தினுசாக வருகிறது. காயை முழுதும் குவித்து முன்னுக்கு பிதுக்கி எடுப்பாக கூம்பு வடிவத்தில் காட்டும் பிரா. இருப்பது இருந்தபடியே தொங்கியிருக்க நடக்கும் போது அந்த சதை குவியல் அவர்கள் நடைக்கு ஏற்ப துள்ளுவதை போல் உருவாக்கப்பட்ட பிரா. சப்பிப்போட்ட மாங்கொட்டைகளை போல் சத்தே இல்லாத சூம்பிய காயை கூட எடுப்பாக காட்ட இப்போது பிரா இருக்கிறது. சில பெண்கள் காயை எடுப்பாக காட்ட கர்சீப்பை உருட்டி இரண்டு பந்துகளாக்கி பிராவுக்குள் பிதுக்கி வைத்துவிட்டு வருகிறார்கள். குறிப்பாக எக்ஸ்போர்ட் கம்பெனியில் வேலை செய்யும் பெண்கள் இப்படி எடுப்பாக மார்புகளை துப்பட்டாவால் மூடி வைத்தபடி இருந்தால் தான் சமாளிக்க முடியும் அது வேறு கதை. எனக்கு தெரிந்து சில பெண்களின் தங்கள் வீட்டு ஆண்களின் பழைய ஜெட்டியை உருட்டி இப்படி பந்து போல் வைத்து சமாளிக்கிறார்கள்.

பால் கறக்கவும் ஆண்கள் பிசைந்து தங்கள் கவலை மறக்கவும் கடவுள் திரட்டி தொங்கவிட்ட கொங்கைகளை மற்ற ஆண்களிடமிருந்து மறைத்து மாராப்பு போட போராடினார்கள் முன்னோர். மற்ற ஆண்களுக்கு தங்கள் கொங்கையின் ஒய்யாரத்தை காட்டுவதை அவமானமாக நினைத்தார்கள் அந்த கால பெண்கள். பிற ஆண்கள் தங்கள் பால் குடங்களின் வனப்பை , பால் பைகளின் செழிப்பை கண்டுவிடக்கூடாதென்று நினைத்தார்கள் அந்த கால பெண்கள். அடிமைகள் தான் மாராப்பை மூடாமல் பப்ளிக்காக தங்கள் பப்பாளிகளை ரவிக்கையோட காட்டிக்கொண்டே திரிய வேண்டும் என்ற விதி அப்போது.


இப்போது என்னவென்றால் இப்படி காயை துப்பட்டா போடாமல் காட்டிக்கொண்டு திரிவதை ஏதோ பெரிய சாதனையாகவே பேஷனாகவே நினைக்கிறார்கள். அந்த காலத்தில் மாராப்பு போட அடிமைகள் போராடினார்கள். இந்த காலத்தில் மாராப்பு வேண்டாம் என்கிறார்கள் பெண்கள்.

அதாவது பால் குடங்களை ஏதோ ஒலிம்பிக்கில் வாங்கிய மெடல் கணக்காய் முன்னே தோளுக்கு கீழே தொங்கவிட்டபடி அலைகிறார்கள் இன்றைய நவநாகரீக பெண்கள் எது எப்படியோ நமக்கு கொண்டாட்டம் தான். தினமும் தினுசு தினுசாக சைஸ் வாரியாக வடிவம் வாரியாக கொங்கைகளை இலவசமாக கண்டு மகிழலாம். அவை குலுங்குவதை ரசிக்கலாம். இப்படி வகை வகையான பப்பாளிகளை பார்த்துக்கொண்டிருந்தால் ஆண்களுக்கு மன அமைதியும் டென்ஷனும் குறையும் என்று ஆய்வில் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள். துப்பட்டா போடாமல் சுற்றும் பெண்களையும் அந்த காலத்தில் மாராப்பு இல்லாமல் சுற்றிய அடிமைகளையும் ஒப்பிட்டு பார்ப்பது உங்கள் விருப்பம்.

ரேணுகா டீச்சர் என்னை திடீரென்று ஒரு நாள் ஸ்டாப் ரூமுக்கு அழைத்தாள். “டேய் நான் ஆன்ஸர் பேப்பர் வீட்டுல மறந்து வச்சிட்டு வந்துட்டேன் என்னோட ஸ்கூட்டிய எடுத்துட்டு போய் கொஞ்சம் எடுத்துட்டு வந்துடுன்னு” சொல்லி வீட்டு சாவிய கொடுத்தா. எனக்கு ஒரே சந்தோஷம். ரேணுகா டீச்சரின் வீட்டுக்கு வண்டியை விரட்டினேன். பூட்டை திறந்து உள்ளே போனேன். ஒரு சிறிய வீடு. ஹால் கிச்சன் ஒரு பெட்ரூம் அட்டாச்ட். அவ்வளவு தான். ரேணுகா டீச்சர் தனியாகத்தான் அந்த வீட்டில் குடியிருக்கிறாள். உள்ளே நுழைந்தவுடன் என் கண்ணில் பட்டது ரேணுகாவின் பச்சை நிற ரவிக்கை. அதை கழட்டி சோபாவில் போட்டிருந்தாள். கோழியின் மேல் தோலை உரிச்சு போட்டது போல் அது கிடந்தது.

அக்குள் பகுதி தெரிந்தது. வெள்ளையாக வெளியே காய்ந்திருந்தது. வியர்வையும் அவளது அக்குள் பவுடரும் கலந்து ஒரு படிமமாய் தெரிந்தது. எனக்கு தம்பி எழுந்துவிட்டான்.

எனக்கு அதை முகர்ந்து பார்க்கவேண்டும் போலிருந்தது. மெல்ல அருகே போய் ஜாக்கெட்டை எடுத்தேன். இந்த ஜாக்கெட்டை தான் அவள் நேற்று போட்டுக்கொண்டு வந்தாள். பச்சை நிறத்தில் ரம்மியமாக இருந்தது. இந்த ஜாக்கெட்டை தைத்த டெயிலர் ரொம்ப கொடுத்து வைத்தவன். என்னவாக வடிவமைத்திருந்தான். அவளது கொங்கையின் வடிவத்தை அப்படியே உள்வாங்கி அதை ஜாக்கெட்டின் முன் பகுதிக்கு வடிவமைத்ததை போலிருக்கும். அவள் ஜாக்கெட் போட்டால் ஒரு நாளும் லூசாக இருந்ததில்லை. அவள் கொங்கைக்கு மேல் ஒட்டியிருக்கும் இன்னொரு தோல் போல அவ்வளவு சைஸாக தைத்திருப்பான். அவளது கொங்கைகளை சுமக்கும் அந்த ரவிக்கை பள்ளம் அகல வெட்டி எடுத்த குழி போலிருந்தது. மெல்ல அதை முகர்ந்து பார்த்தேன். பால் வாசனை அடிததது. இந்த ஜாக்கெட் எவ்வளவு கொடுத்து வைத்ததென்று நினைத்துக்கொண்டேன். பிறகு அவளது அக்குள் பகுதியை முகர்ந்தேன். எனக்கு ரேணுகாவையே மோந்து பார்ப்பது போலிருந்தது. அந்த வாசனை என் மூக்கு வழியாக போய் ஜெட்டிக்குள் தூங்கிக்கொண்டிருந்Tஹ என் தண்டை இன்னும் தூக்கி விட்டது.

அவளது அக்குள் முடி புல்வெளி. அதில் வியர்வை பனித்துளி. கருத்து வளர்ந்து அக்குள் மயிரிலே ஊறிக்கிடக்கும் வியர்வையும் கூடவே அக்குளில் பவுடர் வாசனையும் கலந்து காய்ந்த அந்த பிரதேசம் அம்மம்மா….உலகில் எந்த ஒரு வாசனை திரவியமும் ஆண்மையை தூக்க வல்லதல்ல. ஆனால் பெண்களின் ரவிக்கை அக்குளுக்கு அந்த பவர் உண்டு.அக்குள் மயிரே இப்படி போதை ஏற்றும் என்றால் ஓமப்பொடி போல் கருத்து வளர்ந்திருக்கும் அவளது கூதி மயிரை கண்டால் நான் என்ன ஆவேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை.

அவளது பால் பந்துகளை இறுக்கி முதுகுக்கு பின்னால் கொக்கி போட்டு இரண்டு தோளுக்கு இரண்டு தொங்கும் ஸ்ட்ராப் கொடுத்த தொங்கவிட உதவும் பிரா இரண்டும் சோபாவில் கிடந்தது. ஒன்று கருப்பு நிறத்திலும் இன்னொன்று பழுப்பு நிறத்திலும். பிராவில் இப்போதெல்லாம் டிசைன் வருகிறது. எம்பிராயிட்ங் வருகிறது. உள்பாவாடையில் செல்ப் டிசைன் எதற்கென்றே புரியவில்லை. தினமும் எனக்கும் என் நண்பனுக்கும் ஒரு போட்டி நடக்கும். அதாவது அன்று ரேணுகா டீச்சர் என்ன நிறத்தில் பிரா அணிந்து வருகிறாள். என்ன நிறத்தில் உள்பாவாடை கட்டி இருக்கிறாள் என்பதை முதலில் யார் சொல்வதென்பது. முதலில் நான் சொன்னால் அது தப்பாக இருந்தால் அவன் ஜெயித்தான். எனவே தினமும் வந்தவுடன் ரேணுகாவின் உள்ளாடை நிறத்தை அறிவது தான் எங்கள் முதல் பணி.

அவளது பிராவில் ஒன்றை எடுத்து விரித்து பார்த்தேன். இதமான உள் பகுதி. அவளது காய்களை அழகாக தாங்கிப்பிடிக்க வசதியாக வடிவமைக்கப்பட்ட பிரா அது. அதையும் முகர்ந்து பார்த்தேன். அவளது முலைகளை கிள்ளி பால் குடிக்கவேண்டும் போலிருந்தது. அடுத்து பெட் ரூமுக்கு போனேன். என்னிடம் ஒரு கேமரா இருந்தது. சீக்ரெட் கேமரா. யாருக்கும் தெரியாமல் ஒளித்து வைத்துவிடலாம். அதை அவள் வீட்டில் வைக்கலாம் என்று முடிவு செய்தேன். ஆனால் எங்கே வைப்பது. பாத்ரூமில் வைத்தால் தினமும் அவள் குளிப்பது ரெக்கார்ட் ஆகும். பார்க்கலாம். அவள் உள்பாவாடை கட்டிக்கொண்டு குளிக்கிறாளா இல்லை டவல் சுற்றிக்கொண்டு குளிக்கிறாளா இல்லை அம்மணக்குண்டியாய் குளிக்கிறாளா என்று தெரிந்துகொள்ளலாம்.
காய்க்கு எப்படி சோப்பு போட்டு மசாஜ் செய்துவிடுகிறாள் என்ற ரகசியத்தை தெரிந்துகொள்ளலாம்.